Misje kosmiczne wymagają wysoce wydajnego i lekkiego systemu podtrzymywania życia dla ludzi – przypominają autorzy nowego badania opublikowanego w piśmie „Nature Chemistry”.

Obecne rozwiązania, takie jak te stosowane na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej ISS, opierają się na złożonych komponentach mechanicznych i zużywają znaczne ilości energii.

Naukowcy przypominają proces nazywany elektrolizą, w ramach którego za pomocą prądu elektrycznego wodę przekształca się m.in. tlen, w nadający się do oddychania.

Jednak w przestrzeni kosmicznej pojawia się specyficzny problem. Z powodu braku siły wyporu pęcherzyki gazu powstające na powierzchniach elektrod nie odrywają się tak łatwo w warunkach mikrograwitacji, jak ma to miejsce na Ziemi.

Wcześniej proponowane rozwiązania obejmowały mieszanie lub potrząsanie urządzeniami, lecz metody te wciąż wymagają dodatkowej energii i generują dodatkowe koszty.

Za pomocą eksperymentów w wieży zrzutowej przeznaczonej do symulacji środowiska o obniżonej grawitacji - podobnego do panującego na stacji kosmicznej - badacze przetestowali uproszczoną metodę usuwania pęcherzyków gazu z powierzchni elektrod, podczas elektrolizy wody. Odkryli, że umieszczenie w urządzeniach do elektrolizy dostępnych powszechnie w sprzedaży magnesów neodymowych umożliwiło łatwiejsze odrywanie się pęcherzyków tlenu od elektrody. Takie podejście przyspieszyło wytwarzanie tlenu i wodoru w warunkach niskiej grawitacji.

Autorzy odkrycia skonstruowali już prototypowe urządzenia zdolne do rozszczepiania wody w niskiej grawitacji, z wydajnością zbliżoną do osiąganej na Ziemi.

Marek Matacz (PAP)

mat/ zan/