Naukowcy z University of Exeter ostrzegają, że morskie żółwie wpadły w dzisiejszym świecie w „ewolucyjną pułapkę”.

Po wykluciu się na plaży, stworzenia te płyną z prądami na relatywnie wolne od drapieżników otwarte morze, aby spędzić tam wczesne lata życia.

Jednak prądy te niosą także potężne ilości plastikowych śmieci, a żerujące blisko powierzchni żółwie je zjadają.

„Młode żółwie wyewoluowały, aby rozwijać się w otwartym oceanie, gdzie drapieżników jest stosunkowo mało. Jednak nasze wyniki wskazują, że to ewolucyjnie podyktowane zachowanie wprowadza je w pułapkę - każe im wędrować do miejsc silnie zanieczyszczonych plastikiem, np. do wielkiej pacyficznej plamy śmieci” - mówi dr Emily Duncan.

„Młode żółwie nie mają zwykle ściśle określonej diety - zjadają wszystko - a według naszego badania, także plastik. Nie wiemy jeszcze, jaki wpływ połykanie plastiku wywiera na młode żółwie, ale jakiekolwiek straty na tym wczesnym etapie życia mogą mieć duże znaczenie dla wielkości populacji” - podkreśla ekspertka.

Badacze przyjrzeli się małym żółwiom morskim, które zostały wyrzucone na plażę lub przypadkowo złowione u wybrzeży Australii.

W sumie przebadali 121 osobników należących do 5 z 7 istniejących gatunków - żółwie zielone, karetta, żółwie szylkretowe, oliwkowe i żółwie australijskie.

Ilość połkniętego plastiku była wyraźnie wyższa po pacyficznej stronie kontynentu.

Był obecny u 86 proc. żółwi karetta, 83 proc. - zielonych, 80 proc. - australijskich oraz 29 proc. - oliwkowych.

U wybrzeży po stronie Oceanu Indyjskiego plastik w swoim wnętrzu miało 28 proc. żółwi australijskich, 21 proc. - karetta i 9 proc. - zielonych.

Żółwie szylkretowe były wolne od odpadków, ale znaleziono tylko 7 osobników tego gatunku, więc nie można mówić o reprezentatywnej próbie.

Plastik po stronie pacyficznej miał głównie postać twardych kawałków, które pochodziły z przeróżnych wytworów cywilizacji.

Natomiast po stronie Oceanu Indyjskiego były to głównie włókna pochodzące prawdopodobnie z sieci i lin rybackich.

Pisklęta w układzie pokarmowym miały przy tym zwykle fragmenty od 5 do 10 mm długości, a rozmiary znajdowanych odpadów rosły razem z wielkością badanych osobników.

Po obu stronach kontynentu najczęściej znajdowano polietylen i polipropylen.

„Polimery te są tak powszechnie używane w plastikowych wyrobach, że niemożliwe jest prześledzenie źródeł znalezionych fragmentów” - twierdzi dr Duncan.

„W następnym etapie naszych badań chcemy dowiedzieć się, jak konsumpcja plastiku wpływa na zdrowie i przetrwanie żółwi. Będzie to wymagało szerokiej współpracy z naukowcami i weterynarzami z różnych części świata” - podkreśla badaczka.

Więcej informacji na stronach:

https://www.eurekalert.org/news-releases/923871

https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fmars.2021.699521/full (PAP)

Autor: Marek Matacz

mat/ agt/