Już dwuletnie dzieci mają potrzebę pomagania innemu gatunkowi

Zdaniem naukowców wcześnie rozwijające się skłonności do pomagania innym gatunkom mogą częściowo leżeć u podstaw kulturowego rozwoju praktyk, które doprowadziły do udomowienia niezliczonych gatunków zwierząt na całej planecie. Od dawna wiadomo, że udomowienie zwierząt przyniosło człowiekowi niekwestionowaną korzyść ewolucyjną, ale odpowiedź na pytanie, dlaczego człowiek to zrobił – pozostaje tajemnicą. Wcześniejsze badania pokazały także, że młode szympansy pomagały swoim ludzkim opiekunom uzyskać dostęp do obiektów poza ich zasięgiem.

Na grupie 97 dzieci, które miały od 20. do 47. miesięcy, naukowcy obserwowali, jak wchodzą w interakcje z trzema nieznanymi im wcześniej psami - Fioną, Henrym i Seymourem. W ramach eksperymentu badacze zostawiali zabawki lub przekąski poza zasięgiem psa, ale dzieci miały do nich łatwy dostęp i reagowały na zachowanie psa (mimo iż same dopiero uczyły się chodzić i mówić).

Gdy zwierzęta skomlały lub chciały chwytać przedmioty, dzieci dwukrotnie częściej ułatwiały im do nich dostęp. Dzieci pomagały w połowie przypadków, gdy psy wykazywały zainteresowanie obiektami, ale jednocześnie reagowały tylko w jednej czwartej przypadków, gdy psy nie wykazywały zainteresowania.

Dzieci były jeszcze bardziej skłonne do pomocy, gdy same miały w domu psa lub gdy był on bardziej żywiołowy i zamiast zabawki mogły mu zaoferować smakołyk.

„Od dawna wiadomo, że małe dzieci zrobią wszystko, co w ich mocy, aby pomóc drugiemu człowiekowi w potrzebie – nawet nieznajomemu. Ale nie było jasne, czy ludzie rozwinęli taki altruizm w stosunku do innych zwierząt i na jakim etapie miało to miejsce. Okazuje się, że już dwulatki odczytują prawidłowo intencje psów i wykorzystują tę wiedzę, by im pomoc” – powiedział prof. Henry Wellman z Uniwersytetu Michigan, jeden z autorów badania.

Wyniki badania wskazują, że małe dzieci nie tylko potrafią zrozumieć intencje psów, ale były chętne i zdolne do pomagania im, mimo że szanse na to, by psy odwdzięczyły się przysługą, były znikome.

„To naprawdę wyjątkowe zobaczyć, jak wcześnie się to zaczyna. Nasze badania przyczyniają się do rozwoju badań nad rozwojem pomagania w dzieciństwie i wczesnym rozwojem interakcji człowiek-zwierzę” – powiedziała dr Rachna Reddy, antropolog ewolucyjny z Uniwersytetu Harvarda, pierwsza autorka artykułu.

Badaczka dodała, że teraz zespół skoncentruje się na badaniu motywacji, jakie stoją za pomaganiem na różnych szczeblach rozwoju człowieka. Interesuje ich to, w jakim stopniu kultura wpływa na zachowanie i czy altruizm u dzieci słabnie wraz z wiekiem.(PAP)

Autorka: Urszula Kaczorowska

uka/ agt/