Zmieniła się genetyka grup krwi Homo sapiens po tym, jak gatunek ten opuścił Afrykę – dowiódł zespół francuskich naukowców na łamach "Scientific Reports".
Analiza genetyczna szczątków 22 osobników Homo sapiens i 14 neandertalczyków, żyjących w Eurazji między 120 000 a 20 000 lat temu, wskazuje, że nowe allele Rh (RHD i RHCE) pojawiły się już po migracji Homo sapiens z Afryki, ale przed ich rozprzestrzenieniem się po Eurazji.
Homo sapiens wielokrotnie spotykali się i krzyżowali z neandertalczykami w rejonie Lewantu (określenie państw leżących na wschodnim, azjatyckim wybrzeżu Morza Śródziemnego) i gór Zagros (na terenie Iranu), począwszy od okresu około 100 000 lat temu. Analiza zmian w grupach krwi wynikających z tych interakcji może pomóc w rekonstrukcji szlaków migracji ludzi oraz określeniu, gdzie rozwijały się potencjalnie korzystne zmiany genetyczne.
Zespół badaczy pod kierownictwem Stéphane’a Mazièresa z Aix-Marseille University we Francji przeanalizował dane genetyczne pradawnych ludzkich szczątków, aby zbadać, na ile genetyka krwi neandertalczyków była podobna do krwi H. sapiens z późnego paleolitu, czyli z okresu 40 000 - 10 000 lat temu.
Neandertalczycy odziedziczyli allele po przodkach podobne do tych, które występują obecnie u ludności subsaharyjskiej. Jednak wczesne populacje H. sapiens w Eurazji wykształciły nowe allele Rh, które współcześnie odgrywają kluczową rolę w transfuzjach krwi i monitorowaniu ciąży. Allele te nie były obecne u neandertalczyków - co sugeruje, że mogły wyewoluować u H. sapiens po opuszczeniu Afryki.
Badanie ujawniło również trzy allele, które nie występują u współczesnych ludzi. Możliwe, że należały one do linii H. sapiens, która nie przyczyniła się do genetycznego dziedzictwa dzisiejszych populacji Eurazji.
Autorzy sugerują, że populacje H. sapiens, które dotarły na Wyżynę Irańską, pozostawały tam przez co najmniej 15 000 lat — wystarczająco długo, by wykształcić nowe allele Rh. Zmiany te mogły dawać przewagę ewolucyjną populacjom H. sapiens, które były narażone na inne presje selekcyjne niż populacje, które pozostały w Afryce.
Badanie podkreśla znaczenie genetycznych adaptacji w zrozumieniu ewolucji Homo sapiens oraz ich zdolności do przystosowania się do nowych środowisk. Wyniki te mogą rzucić nowe światło na mechanizmy migracji i adaptacji wczesnych ludzi na przestrzeni dziejów.
Więcej informacji w materiale źródłowym.
Urszula Kaczorowska (PAP)
uka/ zan/
Fundacja PAP zezwala na bezpłatny przedruk artykułów z Serwisu Nauka w Polsce pod warunkiem mailowego poinformowania nas raz w miesiącu o fakcie korzystania z serwisu oraz podania źródła artykułu. W portalach i serwisach internetowych prosimy o zamieszczenie podlinkowanego adresu: Źródło: naukawpolsce.pl, a w czasopismach adnotacji: Źródło: Serwis Nauka w Polsce - naukawpolsce.pl. Powyższe zezwolenie nie dotyczy: informacji z kategorii "Świat" oraz wszelkich fotografii i materiałów wideo.
