Jiajin Chen z Xiamen University w Chinach i jego współpracownicy zebrali dane z monitorów aktywności noszonych na nadgarstkach w ramach badania UK Biobank i porównali je z dokumentacją medyczną uczestników badania z ośmiu lat.

Najpierw zespół przeanalizował informacje od 80 243 dorosłych, którzy nie mieli w wywiadzie choroby wieńcowej (średnia wieku 61 lat). W przypadku kobiet, które wykonywały co najmniej 150 minut ćwiczeń o umiarkowanej lub dużej intensywności tygodniowo, ryzyko rozwoju choroby wieńcowej spadło o 22 proc. Taka sama ilość ćwiczeń wiązała się z zaledwie 17-proc. spadkiem ryzyka u mężczyzn.

Osiągnięcie 30 proc. redukcji ryzyka wymagało znacznie większej ilości ćwiczeń. Analiza danych z monitorów aktywności wykazała, że mężczyźni po 50. roku życia potrzebują prawie 9 godzin (530 minut) tygodniowo umiarkowanej lub intensywnej aktywności – takiej jak szybki marsz lub jazda na rowerze – aby uzyskać 30 proc. spadek ryzyka choroby wieńcowej. Dla kobiet było to tylko nieco ponad 4 godziny (250 minut).

Następnie przeanalizowano dane 5169 uczestników, u których już zdiagnozowano chorobę wieńcową. Ich średnia wieku wynosiła 67 lat, a dwie trzecie stanowili mężczyźni.

Przy 150 minutach ćwiczeń o umiarkowanej lub dużej intensywności tygodniowo kobiety były o 70 proc. mniej narażone na śmierć w ciągu następnych ośmiu lat – z dowolnego powodu – niż kobiety, które ćwiczyły mniej. Natomiast mężczyźni, którzy wykonywali 150 minut ćwiczeń o umiarkowanej lub dużej intensywności tygodniowo, mieli tylko o około 20 proc. mniejsze ryzyko zgonu niż ich mniej aktywni koledzy.

Zdaniem autorów za obserwowaną różnicę mogą odpowiadać hormony, ponieważ wyższy poziom estrogenu może nasilać spalanie tłuszczu podczas ćwiczeń. Znaczenie mogą mieć także różnice biologiczne - kobiety wykorzystują więcej siły oddechowej, metabolicznej i mięśniowej do wykonywania tych samych zadań fizycznych co mężczyźni.

Paweł Wernicki (PAP)

pmw/ agt/