Uprawa pomidorów przez wiele wieków doprowadziła do tego, że z czasem rośliny te utraciły część ważnych cech, które są wciąż obecne u dzikich odmian. Gen odpowiedzialny za jedną z tych korzystnych cech - odporność rośliny na szkodniki - zidentyfikował ostatnio biochemik i biolog molekularny z Michigan State University, Anthony Schilmiller.

Badacz zwrócił uwagę na maleńkie włoski, porastające zielone części krzewów pomidorowych. Włoski te (inaczej trichomy) są wielokomórkowymi wytworami skórki roślin. Pełnią różne funkcje, np. produkują mieszaninę różnych związków chemicznych, które służą oddziaływaniom między rośliną a otoczeniem. Zależnie od miejsca produkcji, część z tych związków może pełnić funkcję pierwszej linii obrony przed szkodnikami.

Jak na przykład cukry acylowane, wydzielane z trichom, aby odstraszyć szkodniki. Schilmiller i jego współpracownicy próbowali zrozumieć, jak takie związki powstają (dotychczas nie było o tym zbyt wiele wiadomo). W efekcie rozpoznali i opisali nieznany wcześniej gen, który uczestniczy w produkcji tych ochronnych cukrów w różnych odmianach pomidorów.

"Cukry acylowane grają ważną rolę, gdyż pozwalają dzikim odmianom odstraszać szkodniki" - opowiada badacz. - Ponieważ uprawnych odmian pomidorów nie krzyżowano po to, by poprawić zawartość albo jakość tych cukrów, z czasem ich stężenie zmalało w stosunku do odmian dzikich, których nie jadamy. Zrozumienie ich budowy jest pierwszym krokiem w kierunku wyhodowania odmian pomidorów odpornych na owady roślinożerne".

Na nowych badaniach mogą też skorzystać uprawy innych roślin psiankowatych (spokrewnionych z pomidorami), choćby ziemniaków, papryki, bakłażanów czy petunii.

Naukowcy ustalili też, że nowo odkryty gen jest aktywny tylko w określonych komórkach (w dodatku we włoskach należących tylko do jednego typu). Wiedza na ten temat zwiększa szanse na stworzenie odmian pomidorów o bardziej włochatych łodyżkach. (PAP)

zan/ krf/