Wyniki badania stoją w opozycji do tezy, że więcej ruchu zażywają osoby, które mają dostęp do miejsc rekreacji - uważają naukowcy z Uniwersytetu w Melbourne.

Możliwe, że chodzi tutaj m.in. o to, że akurat po dzielnicach z małą liczbą parków po prostu łatwiej poruszać się piechotą. Jednak mimo wszystko wyniki badań "są dowodem na to, że związek liczby parków z intensywnością ruchu nie jest oczywisty" - powiedziała Tania King z australijskiego uniwersytetu.

W badaniu wykorzystano dane z 2003 roku, kiedy około 2,3 tys. mieszkańców Melbourne zostało zapytanych, jak często spacerują przez co najmniej 10 minut. Następnie zestawiono ich odpowiedzi z lokalizacją parków, znajdujących się w oddaleniu 400, 800 i 1200 metrów od domów uczestników - podał serwis Reuters Health.

Około 80 proc. osób deklarowało spacerowanie przynajmniej raz w tygodniu, reszta spacerowała dwa razy w miesiącu lub rzadziej. Nie było szczególnej różnicy w częstotliwości spacerów wśród osób mieszkających 400 metrów od parku - napisali badacze w magazynie "International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity". Natomiast osoby, które miały większość parków i innych otwartych miejsc do spacerowania oddalonych o ponad pół kilometra lub więcej, o 35 proc. rzadziej spacerowały przynajmniej raz w tygodniu, niż ci, którzy do parków mieli najdalej.

Badacze nie brali pod uwagę innych aspektów otoczenia, jak przyjazność dla pieszych, czy charakterystyki samych parków.

King i jej koledzy zgadzają się, że ich wnioski nie oznaczają, że mieszkanie w pobliżu miejsc rekreacji nie jest korzystne. "Nawet jeśli parki nie wpływają na ilość spacerów, to dostęp do nich daje na pewno dużo innych korzyści zdrowotnych" - powiedziała King. (PAP)

mrt/ tot/