Badacze zdawali sobie sprawę, że matki mogą przygotować nienarodzone jeszcze potomstwo na wyjątkowe warunki, np. brak pożywienia, ale nie do końca wiedzieli jak.

Ben Dantzer z brytyjskiego University of Cambridge i Andrew McAdam z kanadyjskiego University of Guelph obserwowali amerykańskie wiewiórki czerwone. Populacje tych zwierząt podlegają dużym fluktuacjom, w niektórych latach ich liczebność jest wysoka, a w innych - niska. Z nowych badań wynika, że kiedy populacja jest liczna, samice rodzą młode, które charakteryzuje duże tempo wzrostu.

Jest to o tyle istotne dla tych niewielkich zwierząt, że szybszy wzrost pozwala im w krótszym czasie pozyskać terytorium niezbędne do gromadzenie pożywienia. To ważne, kiedy populacja jest liczna, a jedzenia mało.

Naukowcy spekulowali, że szybkie tempo wzrostu młodych może być powodowane wpływem, jaki liczna populacja ma na ich matki. Aby to przetestować, odtwarzali zwierzętom z Jukonu odgłosy innych wiewiórek tak, aby gryzonie miały wrażenie, że jest ich sześciokrotnie razy więcej niż w rzeczywistości. Ciężarne wiewiórki, które słuchały tych nawoływań, miały w organizmie znacznie więcej hormonu stresu kortyzolu. Zaobserwowano również, że ich dzieci rosły po narodzinach szybciej niż młode matek o normalnym poziomie tego hormonu. Dotyczyło to również młodych z licznych miotów, które zwykle mają gorsze tempo wzrostu.

Badanie pokazuje, że stres związany z liczną populacją może wywoływać zmiany w organizmach matek, które docelowo pomagają młodym. Są jednak i niedogodności - wiewiórki, które rosną szybciej, również młodziej zdychają. (PAP)

mrt/ agt/