Od roku 1978 średnia globalna prędkość wiatru spadała, jednak tendencja ta odwróciła się w ciągu ostatniej dekady.

Zhenzhong Zeng z Uniwersytetu Princeton i jego współpracownicy przeanalizowali dane dotyczące prędkości wiatru zarejestrowanej przez naziemne stacje pogodowe w Ameryce Północnej, Europie i Azji pomiędzy rokiem 1978 a 2017.

Jak się okazało, w latach 2010-2017 średnia globalna prędkość wiatru na lądzie wzrosła o 17 proc. - z 3,13 do 3,30 metra na sekundę. Wcześniej, w latach 1978–2010, prędkość wiatru co dekadę spadała o 0,08 metra na sekundę. Dr Zeng przyznaje, że odwrócenie tego trendu było zaskoczeniem.

Naukowcy przypuszczali, że prędkość wiatru maleje z powodu rosnącej urbanizacji - bariery takie jak budynki miały spowalniać ruch powietrza. Jednak miasta dalej rosną, a globalna średnia prędkość wiatru zwiększa się z nieznanych przyczyn od roku 2010. Być może obecne przyspieszenie okaże się tylko czasową zmianą bez większego znaczenia.

Wiatr w regionach o średniej szerokości geograficznej, gdzie znajduje się większość turbin, powstaje z powodu dużej różnicy temperatur między równikiem a biegunami. Różnica ta maleje z powodu globalnego ocieplenia, które zachodzi szybciej na biegunach.

Jak zaznaczył Zeng, wiedząc, czy prędkość wiatru rośnie, czy spada, możemy przewidzieć, jakiej produkcji energii wiatrowej możemy się spodziewać w przyszłości. Przewiduje się, że do roku 2024 dzięki energii wiatru można będzie zaspokoić 7 proc. światowego zapotrzebowania na energię elektryczną.

Aby efektywnie wytwarzać energię, turbiny wiatrowe potrzebują wiatru o prędkości co najmniej 3 metrów na sekundę.(PAP)

Autor: Paweł Wernicki

pmw/ ekr/