Madagaskar słynie z bogatej fauny i flory, jak również różnorodnych ekosystemów, w tym równin trawiastych, wilgotnych lasów, namorzyn i pustyń. Izolacja i wielkość wyspy sprawiły, że w tym różnorodnym krajobrazie pojawiło się wiele gatunków endemicznych, tzn. występujących wyłącznie w tym miejscu.

Do niedawna Madagaskar był jeszcze bardziej zróżnicowany biologicznie. Takie gatunki jak ogromny ptak nielot mamutak, hipopotam karłowaty, duże żółwie i lemury olbrzymie zamieszkiwały wyspę w ostatnich 2000 lat. Przyczyny i czas ich ginięcia łączą się z przybyciem ludzi, jak również zwierząt, które człowiek ze sobą przywiózł na wyspę.

„Zrozumienie, jak w dłuższym okresie ludzie i sprowadzone przez nich zwierzęta wpłynęły na kształt ekosystemu Madagaskaru, pozwala zrozumieć obecny kryzys ekologiczny” – opisuje główny autor badań, Sean Hixon z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Santa Barbara (USA).

Naukowcy analizowali izotopy azotu i węgla w szczątkach zwierząt sprzed tysięcy lat. W wielu wypadkach udało się ustalić związek chronologiczny między pojawieniem się człowieka na wyspie a znikaniem endemicznej fauny.

Naukowcy wskazują, że endemicznej faunie Madagaskaru zaczęły zagrażać psy, które przybyły na wyspę wraz z ludźmi. Ponadto nisze ekologiczne, zajmowane pierwotnie przez rodzime zwierzęta, zaczęły zajmować kozy, owce i świnie.

Zdaniem badaczy największe wymieranie madagaskarskiej megafauny miało miejsce w latach 800-1300 n.e.

Więcej: www.news.ucsb.edu/2021/020358/arrivals-and-extinctions (PAP)

krx/ ekr/