W mózgach dzieci, których rodzice przechodzili depresję, występują zmiany strukturalne, wskazujące na zwiększoną podatność na tę chorobę – wykazały szeroko zakrojone badania z wykorzystaniem obrazowania mózgu, przeprowadzone w Stanach Zjednoczonych.
W badaniach uczestniczyło ponad 7 tys. dzieci w wieku 9–10 lat, z których około jedna-trzecia znajdowała się w grupie ryzyka ze względu na występowanie depresji u jednego z rodziców.
Naukowcy zaobserwowali, że u dzieci, których rodzic cierpiał na depresję, objętość skorupy prawej (części mózgowia współtworzącej prążkowie) była mniejsza niż u dzieci, których rodzice nie przechodzili depresji.
"Wyniki tych badań wskazują, że może to być potencjalny czynnik ryzyka, prowadzący do rozwoju zaburzeń depresyjnych w okresie największej podatności. Prowadzone przez nas wcześniej analizy sugerowały, że zmniejszona objętość skorupy ma związek z anhedonią, tj. zmniejszoną zdolnością do odczuwania przyjemności. Zaburzenie to jest charakterystycznie nie tylko dla depresji, ale także dla uzależnień, psychozy czy prób samobójczych. Zmniejszona objętość skorupy może być zatem transdiagnostycznym czynnikiem ryzyka szerszego zakresu zaburzeń zdrowia psychicznego" – komentuje dr Randy P. Auerbach z Uniwersytetu Columbia w Nowym Jorku, autor badań.
"Zrozumienie cech charakterystycznych dla mózgu dzieci z genetycznym ryzykiem depresji może usprawnić metody wczesnej identyfikacji i prowadzić do lepszych rezultatów leczenia. Dzieci uczestniczące w tych badaniach będą obserwowane przez kolejne dziesięć lat, co umożliwi nam ustalenie, czy objętość skorupy ma związek tylko z depresją, czy też ogólnie z zaburzeniami zdrowia psychicznego" – dodaje współautor analizy dr David Pagliaccio.
Wnioski z badań opublikowano w „Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry”. (PAP)
koc/ zan/
