Żółw żyjący przed ok. 215 mln lat na terenie dzisiejszej Tajlandii nie należał do znanych dotąd rodzajów, lecz jest dowodem na większą niż dotąd zakładano różnorodność wczesnych przedstawicieli tej grupy – wykazali paleontolodzy, m.in. z Instytutu Paleobiologii PAN. Gad miał krewniaków w Polsce.
Pod koniec triasu gwałtowne zjawiska wulkaniczne doprowadziły do nastania globalnej zimy. Spowodowało to wymieranie triasowych zwierząt i pomogło dinozaurom w ekspansji – piszą naukowcy na łamach tygodnika „PNAS”.
Z okresu triasu z terenu dzisiejszego Pomorza znana jest tylko jedna kość – kręg gada, który został wydobyty w Darłowie przed II wojną światową. Po 85 latach paleontolodzy przebadali go ponownie m.in. dowodząc, że ok. 250 mln lat temu gady mogły żyć także w strefie równikowej.
Pierwszy triasowy żółw, jakiego odkryto ponad 150 lat temu na terenie Niemiec, został błędnie oznaczony jako odrębny gatunek Chelytherium obscurum. Tożsamość gatunkową prastarego gada zrewidował niedawno paleobiolog Tomasz Szczygielski. Jego ustalenia oznaczają zamieszanie w sferze nomenklatury.
Tu, gdzie dziś stoją nasze domy, gdzie wieżowce drapią chmury, a autostrady łączą ze sobą europejskie stolice, dawniej rozciągało się płytkie, tropikalne morze. Kwitło w nim bujne życie. Tak wyglądał świat środkowego triasu. Cofnijmy się o jakieś 247-237 milionów lat...
Przyjaźń glonów i koralowców jest o wiele starsza niż myślano - symbioza tych organizmów liczy co najmniej 212 mln lat i sięga triasu - pokazał zespół kierowany przez polskich uczonych. Zbadanie tego nie było oczywiste - szczątki glonów, w odróżnieniu od szkieletów koralowców, nie zachowują się w stanie kopalnym.