LHCb bada niuanse procesu narodzin cząstek
Wysokoenergetyczne kolizje jonów w Wielkim Zderzaczu Hadronów są zdolne oderwać od siebie kwarki i gluony. Jak z takiej plazmy kwarkowo-gluonowej rodzą się później cząstki wtórne? Kolejne informacje na ten temat niesie najnowsza analiza zderzeń protonów z protonami lub jonami, zaobserwowanych w ramach eksperymentu LHCb.
-
IFJ PAN: wrodzony powab protonu może przysporzyć kłopotów astronomom
Czy obserwatoria takie jak IceCube na Antarktydzie naprawdę widzą neutrina napływające z głębi kosmosu? Odpowiedź zaczynają przynosić m.in. eksperymenty przy akceleratorze LHC, gdzie bada się wewnętrzną strukturę protonów. Zgodnie z najnowszym modelem, opracowanym przez fizyków z IFJ PAN, struktura ta wydaje się być bogatsza o cząstki powabne w stopniu, który ziemskim obserwatorom neutrin może utrudnić interpretację tego, co widzą.
-
Od materii do antymaterii i z powrotem – tryliony razy na sekundę
Istnieją cząstki, które mogą zachowywać się jak reprezentanci raz świata materii, a raz świata antymaterii. O pomiarze ekstremalnej szybkości oscylacji takich cząstek między obu światami donosi międzynarodowa grupa naukowców pracujących przy eksperymentach w detektorze LHCb. Grupą kierowała dr Agnieszka Dziurda z IFJ PAN w Krakowie.
-
Jak rodzą się hadrony w Wielkim Zderzaczu?
Świat wokół nas składa się głównie z cząstek zbudowanych z trzech kwarków powiązanych gluonami. Proces zlepiania się kwarków, zwany hadronizacją, jest wciąż słabo poznany. W ramach międzynarodowego eksperymentu LHCb fizycy z Krakowa zdobyli na ten temat nowe informacje.
-
Kosmiczna inflacja: Higgs żegna się ze swoim „mniejszym bratem”
Za gwałtowną ekspansję Wszechświata zaraz po Wielkim Wybuchu powinno odpowiadać nieznane jeszcze pole sił, którego nośnikami byłyby nowe cząstki - inflatony. Badania - m.in. Polaków - pokazują jednak, że najbardziej prawdopodobny lekki inflaton – mniejszy brat bozonu Higgsa – niemal na pewno nie istnieje.
-
Pyrrusowe zwycięstwo w badaniu mezonów: Model Standardowy wciąż arcydokładny
Naukowcy badający rozpady mezonów w eksperymencie LHCb w CERN mieli nadzieję, że znajdą wyłom w obecnej teorii budowy materii - Modelu Standardowym. A tu - jak na złość - teoria znów okazała się zaskakująco zbieżna z doświadczeniem.
Najpopularniejsze
-
Nie lekceważmy popularyzacji
-
Polski astronauta zabierze na ISS flagę i pierogi
-
Naukowiec: bez mokradeł nie ma przyszłości dla naszego gatunku; Polska przoduje w ich niszczeniu
-
Psycholog: język, którym się posługujemy, może wpływać na nasze decyzje
-
Wojskowa Akademia Techniczna przygotowała systemy optoelektroniczne dla komputera kwantowego
Nowa metoda obliczania prędkości chodu zauropodów: potrzebna fizyka i długość kości
Do tej pory prędkość poruszania się zaurpodów (gigantycznych dinozaurów z długimi szyjami) szacowano na podstawie tropów, czyli śladów. Teraz paleontolodzy zaproponowali nowe podejście – do obliczeń wykorzystując prawa fizyki i długości kości kończyn zwierząt.
