Należące do europejskiej konstelacji Copernicus satelity Sentinel-2 pokazały sezonowe zmiany we wzroście kluczowej dla miejscowych ekosystemów trawy morskiej u zachodnich wybrzeży Europy i na północy Afryki. Wyniki zaskoczyły naukowców.
W badaniu sponsorowanym przez Europejską Agencję Kosmiczą w ramach programu Biodiversity of the Coastal Ocean (BICOME), naukowcy z Université de Nantes przeprowadzili obserwacje rosnących u wybrzeży Europy Zachodniej i Północnej Afryki morskich traw.
Badaczy interesowała przede wszystkim strefa międzypływowa - obszar wybrzeża, który znajduje się pomiędzy najniższym poziomem wody podczas odpływu a najwyższym poziomem podczas przypływu. W tych rejonach trawy tworzą zwykle rozległe łąki.
Jak tłumaczą eksperci, te morskie rośliny stanowią schronienie, tworzą miejsca lęgowe oraz obszary żerowania i rozmnażania dla różnorodnych gatunków ptaków, ryb i bezkręgowców. Ponadto stabilizują osady i chronią wybrzeża przed erozją.
Obserwacje traw mogą więc wnieść kluczowe informacje na temat bioróżnorodności i ogólnej kondycji miejscowych ekosystemów. Tymczasem dotychczasowe badania nie rozróżniały stref międzypływowych i obszarów permanentnie zanurzonych pod wodą.
Takiego rozróżnienia udało się dokonać dzięki wysokiej jakości zdjęciom wykonanym właśnie przez satelity Sentinel-2.
„Regiony przybrzeżne, podobnie jak wiele innych obszarów na świecie, doświadczają szybkiej i alarmującej utraty bioróżnorodności. Aby temu zaradzić, kluczowe jest opracowanie skutecznych metod monitorowania, tak aby można było podjąć odpowiednie i szybkie działania w celu ochrony delikatnych ekosystemów” – zaznaczył Bede Ffinian Rowe Davies, autor badania przedstawionego w magazynie „Communications Earth & Environment”.
„Korzystając z danych z satelitów Sentinel-2 w ramach projektu BiCOME, udało nam się ujawnić znaczące sezonowe zmiany w łąkach trawy morskiej, w strefie międzypływowej. Szczyty zasięgu przesuwały się nawet o pięć miesięcy, co podważa dotychczasowe założenia mówiące, że sezonowe wahania były znikome lub nieistniejące” – podkreślił.
Konstelacja Sentinel-2 składa się z trzech satelitów, z których ostatni – Sentinel-2C został wyniesiony we wrześniu tego roku. Każdy z satelitów obserwuje jednocześnie pasmo o szerokości prawie 300 km i wyposażony jest w multispektralną kamerę, która wykonuje wysokiej rozdzielczości zdjęcia lądów, wysp oraz wód - śródlądowych i przybrzeżnych.
„Badanie to pokazuje potencjał obserwacji satelitarnych w śledzeniu zmian w zasięgu naturalnych ekosystemów przybrzeżnych. Obserwacje takie mogą dostarczać cennych informacji z punktu widzenia wskaźników Globalnych Ram Bioróżnorodności. Potrzebne są dalsze badania, aby można było opracować długoterminowe programy monitorowania oparte na danych satelitarnych oraz zestawy danych, które będą wspierały globalne działania zmierzające do osiągnięcia celów tego porozumienia” – zwrócił uwagę Victor Martinez-Vicente, główny naukowiec programu BiCOME.(PAP)
Marek Matacz
mat/ agt/
Fundacja PAP zezwala na bezpłatny przedruk artykułów z Serwisu Nauka w Polsce pod warunkiem mailowego poinformowania nas raz w miesiącu o fakcie korzystania z serwisu oraz podania źródła artykułu. W portalach i serwisach internetowych prosimy o zamieszczenie podlinkowanego adresu: Źródło: naukawpolsce.pl, a w czasopismach adnotacji: Źródło: Serwis Nauka w Polsce - naukawpolsce.pl. Powyższe zezwolenie nie dotyczy: informacji z kategorii "Świat" oraz wszelkich fotografii i materiałów wideo.