Fińscy badacze przeanalizowali historię stosowania doustnych antybiotyków wśród blisko 14 tys. pacjentów z chorobą Parkinsona i ponad 40 tys. zdrowych osób.

Doszli do wniosku, że większa ekspozycja na antybiotyki, zwłaszcza na środki przeciwgrzybicze i preparaty zwalczające bakterie beztlenowe, zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia objawów choroby Parkinsona po upływie około 10-15 lat.

Specjaliści przypuszczają, iż związek pomiędzy stosowaniem antybiotyków a chorobą Parkinsona wynika z zaburzonego funkcjonowania ekosystemu bakteryjnego jelit.

Nie od dziś wiadomo, że antybiotyki działają wyniszczająco na florę bakteryjną jelit.

W poprzednich badaniach wykazano z kolei, że pacjenci z chorobą Parkinsona cechują się niewłaściwą kompozycją mikroorganizmów zamieszkujących drogi pokarmowe. Nieprawidłowości związane ze składem flory bakteryjnej pojawiają się u chorych już na 20 lat przed wystąpieniem objawów choroby.

Z większym ryzykiem zachorowania korelują też przypadłości, takie jak zaparcia, zespół jelita drażliwego i choroba zapalna jelit – wszystkie związane z kondycją układu pokarmowego.

"Związek pomiędzy ekspozycją na antybiotyki a chorobą Parkinsona wpisuje się w bieżący pogląd, według którego patologia choroby u znacznej części pacjentów ma swój początek w jelitach i jest prawdopodobnie związana ze zmianami mikrobiologicznymi, które zachodzą lata przed wystąpieniem typowych symptomów ruchowych, typu spowolnienie, sztywność mięśni czy drżenie kończyn" – mówi dr Filip Scheperjans z Wydziału Neurologii Uniwersytetu Helsińskiego, koordynator badania.

"Odkrycie może mieć w przyszłości znaczenie dla praktyk związanych z przepisywaniem antybiotyków. Oprócz problemu antybiotykooporności trzeba będzie brać pod uwagę potencjalnie długotrwałe efekty dla mikrobiomu jelitowego i rozwoju pewnych chorób” – dodaje.

O badaniu można przeczytać na stronie. (PAP)

ooo/ zan/