Ścisła astronomiczna definicja koniunkcji (złączenia) może wydawać się skomplikowana, ale w praktyce efekt tego zjawiska jest taki, że dwa obiekty (np. planety, albo planeta i Księżyc) stają są widoczne w tym samym miejscu na niebie, albo bardzo blisko siebie. W przypadku planet i Księżyca zdarza się to względnie często. Jeśli jednak mamy do czynienia z jasnymi planetami, widok takiej konfiguracji obiektów na nieboskłonie potrafi być bardzo ładny.

Tak będzie 19 listopada w przypadku Księżyca oraz Jowisza i Saturna.

Przy czym warto spojrzeć na wieczorne niebo także dzień przed i dzień po koniunkcji. Możemy sobie wtedy uświadomić, jak szybki jest ruch Księżyca na tle gwiazd, gdyż jego pozycja względem Jowisza i Saturna będzie wyraźnie różna.

Dokładne momenty koniunkcji to godzina 10.43 w przypadku Jowisza oraz 16.51 dla Saturna. Odległości Księżyca od planet wyniosą odpowiednio 2,5 stopnia i 2,8 stopnia.

Aby dostrzec wspomnianą koniunkcję, trzeba spojrzeć na niebo po zachodzie Słońca (np. około godziny 17), gdyż już około 19 zarówno Księżyc, jak i obie planety zajdą za horyzont. Patrzmy na południową lub południowo-zachodnią część nieba, nisko nad horyzontem.

Do obserwacji nie jest potrzebny żaden sprzęt optyczny, wystarczy nasze oko. Jowisz ma blask jaśniejszy niż gwiazdy nocnego nieba. Saturn jest trochę słabszy, ale i tak pod względem jasności plasuje się w czołówce obiektów astronomicznych widocznych nocą. „Jaśniejszy obiekt po prawej to Jowisz, słabszy po lewej Saturn, a pod nimi będzie bardzo cienki sierp Księżyca” – podpowiadają miłośnicy astronomii.

Przy okazji możemy spojrzeć na południowo-wschodnią część nieba, gdzie nadal jasno świeci planeta Mars, w pobliże którego Księżyc zawędruje w nocy z 25 na 26 listopada – zachęcają amatorzy spoglądania na nocne niebo. 

PAP - Nauka w Polsce

cza/ zan/