Wcześniejsze badania pokazały już obecność wysokich stężeń mikroplastiku w rejonie Oceanu Arktycznego. Nie było jednak określone źródło zanieczyszczenia.

Autorzy pracy opublikowanej na łamach magazynu „Scientific Reports” (DOI: 10.1038/s41598-022-07080-z) wykorzystali symulacje codziennego napływu plastiku z 21 głównych rzek północnej Europy w okresie 10 lat, oraz ruchu tych zanieczyszczeń w czasie kilku dekad.

Porównali tak uzyskane wyniki z obecnością mikroplastiku w 121 próbkach pobranych z 17 miejsc przy zachodnim wybrzeżu Norwegii w latach 2017-2018.

Odkryli, że po uwolnieniu z rzek mikroplastik porusza się przede wszystkim dwiema głównymi drogami. 65 proc. wędruje wzdłuż wybrzeża Norwegii do Morza Łaptiewów na północy Rosji, zanim przekroczy biegun północny. Później opuszcza Ocean przez Cieśninę Fram między Svalbardem a Grenlandią.

30 proc. plastiku także płynie wzdłuż norweskiego wybrzeża, a potem kieruje się na południe przez Cieśninę Fram, aby opłynąć wschodnie i południowe wybrzeże Grenlandii, zanim przemieści się dalej na południe wzdłuż północno-wschodniego wybrzeża Kanady.

Symulacja 20 lat tych wędrówek pokazała też, gdzie plastik się gromadzi.

Główne miejsca to Basen Nansena na Oceanie Arktycznym, Morze Barentsa, wspomniane już Morze Łaptiewów między Rosją i Oceanem Arktycznym oraz Morze Baffina położone między Grenlandią i Kanadą.

Symulacje wskazują, że mikroplastik krąży na teranie Arktyki co najmniej od dekady.

Badacze twierdzą, że może wywierać negatywny wpływ na miejscowe ekosystemy i nawołują do działań ograniczających ilość tego rodzaju zanieczyszczeń.(PAP)

Autor: Marek Matacz

mat/ agt/