Przy pomocy naturalnych aminokwasów, w tym takich, które stanowią podstawowy budulec białek w organizmie człowieka chemicy z WAT wytworzyli nanocząstki złota. Mogą one znaleźć zastosowanie w medycynie czy kosmetologii.
Powszechnie dodawane do jedzenia nanocząstki wpływają na nabłonek jelitowy i florę bakteryjną – wskazują badania na zwierzętach. Naukowcy nie proponują całkowitego wycofania tych substancji, ale zalecają ostrożność.
Naukowcy opracowali nanocząstki, które dostarczają do komórek płuc zmieniające geny RNA. Docelowo mają one być dostarczane z pomocą rozpylacza i pomagać w różnych chorobach, w tym mukowiscydozie.
Dzięki wprowadzeniu nanocząstek platyny do warstwy półprzewodnika udało się zmaksymalizować wydajność przełączania tlenkowych urządzeń półprzewodnikowych i zmniejszyć ich pobór mocy o połowę – informuje pismo „Nature Communications”.
Ile nanometrów powinny liczyć nanocząstki, aby mogły wykazywać działanie przeciwbakteryjne, a ile aby mogły mieć zastosowanie w terapii przeciwnowotworowej? Naukowcy UJ i PAN wykazali, że w zależności od parametrów nowo zsyntezowanych nanocząstek srebra można sterować ich aktywnością biologiczną.
Bioaktywne kompozyty nanocząsteczkowe nałożone w postaci trwałej powłoki likwidują wirusy, bakterie i grzyby. Takie zabezpieczenie sterylności miejsc narażonych na rozprzestrzenianie się drobnoustrojów proponuje badaczka z Politechniki Warszawskiej.
Polsko-chińskiemu zespołowi udało się uzyskać coś, co dla fizyków było dotąd nieoczywiste: tranzystor wykonany nie z tradycyjnego materiału półprzewodnikowego, ale z nanocząstek metalu. Takie tranzystory mają być odporne na zginanie, działanie wody, iskry, a nanosi się je jak farbkę.
Powłoki na bazie nanocząstek, które same potrafią się "wyleczyć" z korozji, opracowuje start-up Coat-It założony przez dwie ekspertki w zakresie chemii i nanotechnologii. Powłokami można pokrywać silniki samochodów, elementy maszyn pracujących w trudnych warunkach, m.in. w przemyśle petrochemicznym, lotniczym i energetycznym.
Chemicy z Uniwersytetu Jagiellońskiego opracowali nowatorski antybakteryjny materiał. Ma on formę białego, sypkiego proszku, który może być dodatkiem np. do tworzyw sztucznych i znaleźć zastosowanie m.in. w przemyśle chemicznym i spożywczym.