Badana o lat lepka substancja, znajdująca się w greckim miedzianym dzbanie sprzed ok. 2,5 tys. lat, to miód. Tak wynika z najnowszych analiz przeprowadzonych przez brytyjskich specjalistów z pomocą nowoczesnych technik.
W 1954 roku, w liczącej ok 2,5 tys. lat świątyni znajdującej się na terenie położonego w pobliżu Pompejów starożytnego greckiego miasta Paestum archeolodzy odkryli miedziany dzban z zagadkową, lepką substancją. Do niedawna tożsamość tej substancji była niejasna – eksperci zastanawiali się, czy to mieszanka tłuszczów, olejów i wosku pszczelego, czy może coś jeszcze innego.
Autorzy badania opisanego na łamach „Journal of the American Chemical Society” przeanalizowali próbki tej substancji przy użyciu nowoczesnych technik analitycznych. Stwierdzili, że to najprawdopodobniej pozostałości starożytnego miodu. To wniosek, który wcześniejsze analizy odrzucały.
Mimo że na samym początku podejrzewano właśnie, że to miód, badania przeprowadzone w ciągu 30 lat przez trzy różne zespoły nie potwierdziły jego obecności.
Naukowcy dochodzili do wniosku, że dzban zawierał rodzaj tłuszczu zwierzęcego lub roślinnego zanieczyszczonego pyłkiem i fragmentami owadów.
Kiedy jednak substancja trafiła na wystawę do Muzeum Ashmolean, zespół ekspertów z University of Oxford miał okazję ponownie ją zbadać.
Starożytna substancja miała chemiczną sygnaturę niemal identyczną, jak współczesny wosk pszczeli i miód, przy czym wykazywała wyższy poziom kwasowości, co jest zgodne ze zmianami zachodzącymi podczas długotrwałego przechowywania.
Skład był bardziej złożony niż w przypadku wosku pszczelego poddanego degradacji termicznej, co sugeruje obecność miodu lub innych substancji.
Tam, gdzie substancja miała kontakt z dzbanem, znaleziono ślady typowych dla miodu cukrów zmieszanych z miedzią. Zidentyfikowano również białka wydzielane przez pszczołę miodną.
Wyniki te sugerują więc, że starożytna substancja to pozostałości starożytnego miodu, choć badacze nie wykluczają, że mogą się w niej także znajdować inne pszczele produkty.
- Starożytne pozostałości różnych substancji to nie tylko ślady tego, co ludzie jedli lub ofiarowywali bogom. To także złożone chemiczne ekosystemy. Ich badanie pozwala zrozumieć, jak te substancje zmieniały się w czasie i otwiera drzwi do przyszłych badań nad starożytną aktywnością mikrobiologiczną i jej możliwymi zastosowaniami – mówi autorka publikacji Luciana da Costa Carvalho.
Marek Matacz (PAP)
mat/ agt/
Fundacja PAP zezwala na bezpłatny przedruk artykułów z Serwisu Nauka w Polsce pod warunkiem mailowego poinformowania nas raz w miesiącu o fakcie korzystania z serwisu oraz podania źródła artykułu. W portalach i serwisach internetowych prosimy o zamieszczenie podlinkowanego adresu: Źródło: naukawpolsce.pl, a w czasopismach adnotacji: Źródło: Serwis Nauka w Polsce - naukawpolsce.pl. Powyższe zezwolenie nie dotyczy: informacji z kategorii "Świat" oraz wszelkich fotografii i materiałów wideo.
