Norwescy naukowcy analizowali dane z lat 1991–2005, dotyczące połowów łososi. Dane uzyskali od wędkarzy łowiących na 59 norweskich rzekach. Normalnie ryby te, przez pierwszy rok życia, pozostają w Atlantyku. Tam intensywnie żerują, zwłaszcza jesienią. Dzięki temu dojrzewa ich układ rozrodczy, a na wiosnę ryby są gotowe opuścić ocean i popłynąć korytami rzek do miejsca, w którym będą się rozmnażać.

Okazuje się jednak, że coraz więcej łososi, zamiast przez rok, zimuje w oceanie co najmniej dwa razy, zanim dojrzeje i podejmie migrację.

Ten trend, dostrzeżony przez Leifa Asbjorna Vollestada z University of Oslo i jego współpracowników, nakłada się w czasie na zjawisko wyraźnego ocieplenia wód północy Atlantyku.

Cytowani przez "New Scientist" naukowcy tłumaczą, że zmiany temperatur powodują zmiany w morskiej sieci pokarmowej. To zaś oznacza, że okresie ważnym dla rozwoju łososi może im brakować pokarmu. Właśnie dlatego przed podjęciem rozrodu, więcej czasu trwa u nich przybieranie masy i dojrzewanie.

Zdaniem Vollestada dłuższy czas spędzony przez młode łososie w wodach oceanu, naraża je na spotkanie z większą liczbą drapieżników. Może to tłumaczyć, dlaczego łososi jest w ogóle coraz mniej. Dobrą stroną zmian jest fakt, że ryby podejmujące migrację po dwóch latach, zamiast po jednym, są stosunkowo większe. (PAP)

zan/ tot/