Kiedy brakuje owadów, pająki krzyżakowate (m.in. popularni bywalcy naszych ogrodów) nie gardzą roślinnym pyłkiem - twierdzi dr Dirk Sanders z University of Exeter.

Pajęcze sieci to pułapki zastawiane na owady. Sprawdzają się jednak również jako narzędzia do odławiania unoszącej się w powietrzu drobnicy: pyłków roślin czy zarodników grzybów.

Aby sprawdzić, czy diety pająków zawierają taki właśnie komponent roślinny, Sanders i współpracujący z nim Benjamin Eggs z University of Bern przeprowadzili kilka eksperymentów, m.in. analizę izotopów w ciele młodych pająków. Według ich wyliczeń pyłki mogą stanowić nawet jedną czwartą pajęczego pokarmu. Podstawę diety stanowią jednak owady latające.

Pająki, które zjadały owady i pyłki, odżywiały się w najlepszy możliwy sposób, uzyskując z tego połączenia diety wszystkie niezbędne składniki - podkreślają naukowcy.

"Większość ludzi i naukowców myśli o pająkach wyłącznie jako o zwierzętach drapieżnych. W rodzinie pająków krzyżakowatych jest jednak inaczej. Wykazaliśmy, że żywiły się one pyłkiem, wpadającym w ich sieci, nawet jeśli miały co jeść - i że pyłki stanowiły ważną część ich jadłospisu" - mówi Sanders.

"Udział pyłków w diecie pająków żyjących na wolności był duży. Zamiast do drapieżników, powinniśmy je zaliczać do zwierząt wszystkożernych" - dodał badacz.

Pająki krzyżakowate regularnie demontują swoje pajęczyny, po czym je zjadają - to ich metoda recyklingu białkowych włókien, z których budują kolejną sieć. Niektórzy naukowcy sugerowali, że przy takiej okazji pająki "przypadkowo" zjadają przylepione do sieci pyłki. Nowe badanie każe to jednak wykluczyć, m.in. ze względu na wielkość pyłków. Sanders i Eggs twierdzą, że pająki zjadają pyłki w sposób aktywny, a wcześniej działają na nie specjalnym enzymem trawiennym, który ułatwia odzyskanie z pyłku najbardziej odżywczych związków. (PAP)

zan/ agt/