Wcześniej nieznane zachowanie niewielkich ryb znanych jako karanks kryzos (Caranx crysos) zostało zaobserwowane przez zespół naukowców (w tym włoskich oraz z Uniwersytetu Edynburskiego w Wielkiej Brytanii), badających w Morzu Śródziemnym rekiny – żarłacze brunatne (Carcharhinus plumbeus).

Poprzednie badania wykazały, że niektóre ryby podążają za rekinami, aby zjadać ich pasożyty i ukryć się przed drapieżnikami. Jednak nigdy wcześniej nie widziano ryb wykorzystujących rekiny jako kamuflaż dla własnych polowań.

Tymczasem filmy nakręcone przez nurków i zdalnie sterowane podwodne pojazdy u wybrzeży włoskiej wyspy Lampione ujawniły 34 przykłady karanksów stosujących tę strategię polowania. Za każdym razem pojedyncza ryba podążała za rekinem przez około 30 sekund, zanim go porzuciła, by rozpocząć szybki atak na mniejsze gatunki ryb, takie jak garbikowate (podobnie jak karanksy, należące do rzędu okoniokształtnych).

Jak wskazują autorzy badania, analiza materiału filmowego sugeruje, że karanksy – które zwykle polują w małych grupach – częściej zaskakują swoją ofiarę i mają większe szanse na sukces, jeśli podążają za rekinami.

Gdy karanksy chowały się za rekinem, ofiara zauważała ich zbliżanie się tylko w około 10 proc. przypadków. Natomiast gdy ryby polowały w grupach, ich ofiary zauważały je prawie za każdym razem (ponad 95 proc. ataków) i ustawiały się w defensywnej formacji ławicowej.

Jak wskazują autorzy, oprócz zwiększenia szans na udane polowanie, zachowanie polegające na podążaniu za rekinem może chronić karanksy przed innymi drapieżnikami i pomagać im oszczędzać energię dzięki wodzie poruszanej przez rekina.

Badania opierają się na wieloletnich obserwacjach wokół wyspy Lampione, gdzie każdego lata występuje rzadko spotykane skupisko żarłaczy brunatnych (agregacja).

Profesor Fabio Badalamenti z Uniwersytetu w Edynburgu i CNR-IAS w Palermo powiedział: „Badanie podkreśla, w jaki sposób interakcje między gatunkami mogą wpływać na alternatywne taktyki łowieckie w ekosystemach morskich. Zrozumienie tej dynamiki wzbogaca naszą wiedzę na temat bioróżnorodności morskiej i podkreśla znaczenie ochrony drapieżników wysokiego szczebla, takich jak rekiny”.

Jak zaznaczył dr Carlo Cattano ze Stazione Zoologica Anton Dohrn, ta wyjątkowa interakcja podkreśla ekologiczne znaczenie kilku pozostałych skupisk rekinów, które mogą wpływać na strukturę i funkcjonowanie ekosystemów. "Wyspa Lampione jest jednym z dwóch znanych obszarów skupisk żarłacza brunatnego w Morzu Śródziemnym. Trwający spadek populacji dużych rekinów z powodu nadmiernych połowów potencjalnie zagraża takim skupiskom, co może mieć negatywny wpływ na inne gatunki” - dodał.

Paweł Wernicki (PAP)

pmw/ agt/