Zbadano najchłodniejsze brązowe karły

Najchłodniejsze brązowe karły mogą zdecydowanie utrudnić rozróżnienie granicy między planetami, a gwiazdami. Najnowsze badania wskazują na możliwość istnienia brązowych karłów o masach z zakresu przyjmowanego dla planet – podaje Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics.

Brązowe karły nazywane są czasem nieudanymi gwiazdami. Są to obiekty pośrednie pomiędzy planetami, a gwiazdami. Powstają tak jak gwiazdy, ale mają zbyt małą masę, aby rozpocząć w swoich jądrach reakcje termojądrowe przemiany wodoru w hel, co jest charakterystyczne dla gwiazdy. W brązowych karłach mogą jednak zachodzić reakcje przemiany deuteru w hel.

W swoich badaniach dwóch amerykańskich naukowców, Trent Dupuy i Adam Kraus (Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics), przeanalizowało najchłodniejsze brązowe karły wykryte w ramach pierwszej części przeglądu dokonanego teleskopem kosmicznym WISE, należącym do NASA. Wyniki zostały opublikowane 5 września w internetowym wydaniu czasopisma „Science Express”.

Okazuje się, że obiekty te mają temperatury w przedziale od 120 do 170 stopni Celsjusza, czyli większe niż wskazywały niektóre dotychczasowe analizy, mówiące nawet o temperaturach pokojowych. Osiągnięcie takiej temperatury po miliardach lat ochładzania się jest możliwe dla obiektów o masach od 5 do 20 mas Jowisza.

„Gdyby taki obiekt został odkryty na orbicie wokół gwiazdy, najprawdopodobniej zostały nazwany planetą. Ale ponieważ przypuszczalnie powstał samodzielnie, a nie w dysku protoplanetarnym, astronomowie nazywają go brązowym karłem, mimo zakresu przypadającego na masy planetarne” - tłumaczy Dupuy.

Badanie własności chłodnych brązowych karłów jest trudne. Emitują większość energii w zakresie podczerwonym, a dodatkowo świecą słabo ze względu na swoje niewielkie rozmiary i niską temperaturę.

W celu określenie dokładnej temperatury brązowych karłów naukowcy musieli znać odległości do obserwowanych obiektów. Do tego celu badacze użyli Kosmicznego Teleskopu Spitzera, ustalając, że obiekty, które badają, znajdują się w odległościach od 20 do 50 lat świetlnych od nas. Odległości wywnioskowano na podstawie paralaks, czyli zmiany położenia obiektów na tle gwiazd na skutek ruchu orbitalnego Ziemi. (PAP)

cza/ agt/

Fundacja PAP zezwala na bezpłatny przedruk artykułów z Serwisu Nauka w Polsce pod warunkiem mailowego poinformowania nas raz w miesiącu o fakcie korzystania z serwisu oraz podania źródła artykułu. W portalach i serwisach internetowych prosimy o zamieszczenie podlinkowanego adresu: Źródło: naukawpolsce.pl, a w czasopismach adnotacji: Źródło: Serwis Nauka w Polsce - naukawpolsce.pl. Powyższe zezwolenie nie dotyczy: informacji z kategorii "Świat" oraz wszelkich fotografii i materiałów wideo.

Czytaj także

  • Schematyczna ilustracja - fosfina w chmurach Wenus, Adobe Stock

    Wykryto fosfinę na brązowym karle

  • Adobe Stock

    Raport: ocean doświadcza bezprecedensowych zmian

Przed dodaniem komentarza prosimy o zapoznanie z Regulaminem forum serwisu Nauka w Polsce.

newsletter

Zapraszamy do zapisania się do naszego newslettera