Naukowcy opracowali model uwzględniający odległość, procesy pochłaniania i rozpraszania światła przez materię międzygwiazdową oraz rozkład prawdopodobieństwa wybuchu supernowej przy danych parametrach masy gwiazdy.

Z przeprowadzonych obliczeń wynika, że istnieje prawie 100 procentowe prawdopodobieństwo, iż supernowa położona w Drodze Mlecznej będzie widoczna dla teleskopów pracujących w podczerwieni. Jest też 92 proc. szans, że gwiazda, która wybuchnie jako supernowa była już zaobserwowana w przeglądzie nieba 2MASS.

Obserwacje w zakresie optycznym są równie pewne; jest tylko 2 proc. szans na przeoczenie zjawiska. W tym zakresie długości fali jednak już nie tak łatwo z dostrzeżeniem poprzedniczki supernowej, jest 43 proc. szans, że takowa gwiazda nie była do tej pory pod obserwacją optyczną.

Czy wybuch tak bliskiej supernowej będzie widoczny gołym okiem? Niestety tutaj amerykańscy naukowcy nie mają już tak dobrych wieści. Szanse na to wynoszą najwyżej 20 procent.

„Obserwujemy wybuchy supernowych w innych galaktykach, ale do końca nie rozumiemy w jaki sposób następują. Przypuszczamy, że wiemy, mówimy, że wiemy, ale nie ma stuprocentowej pewności. Dzisiejsze technologie są tak mocno zaawansowane, że możemy dowiedzieć się zdecydowanie więcej o supernowych, jeśli uda się nam zaobserwować taki wybuch w naszej galaktyce i bardzo szczegółowo zbadać” - tłumaczył Christopher Kochanek, profesor astronomii na Ohio State University.

Prof. Kochanek powiedział PAP, że jego rodzina wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych z terenu zaboru pruskiego mniej więcej w 1904 roku. W składzie zespołu badawczego jest także polski astronom prof. Krzysztof Stanek, pracujący od 1992 roku w Stanach Zjednoczonych.

Wyniki obliczeń dotyczących supernowych ukażą się w czasopiśmie „The Astrophysical Journal”. (PAP)

cza/ krf/