ANP to hormon peptydowy wytwarzany przez ściany przedsionka serca pod wpływem wysokiego stężenia jonów sodu, dużej ilości płynu pozakomórkowego albo dużej ilości krwi rozciągającej przedsionek. Pod jego wpływem zwiększa się wydalanie sodu z moczem, wpływa też na układ sercowo-naczyniowy, przeciwdziałając w pewnym stopniu niewydolności serca.

Kilka lat temu zespół Takashiego Nojiri z uniwersytetu w Osace prowadził badania nad zapobieganiem za pomocą ANP problemom z sercem występującym u pacjentów operowanych z powodu raka płuca.

Jak się okazało, przedsionkowy peptyd natriuretyczny nie tylko ochronił serca pacjentów, ale także zmniejszył częstość występowania przerzutów. Dwa lata po operacji 91 proc. leczonych ANP było wolnych od przerzutów, podczas gdy w grupie kontrolnej – 75 proc.

Eksperymenty na myszach wykazały, że cząsteczka ANP zmniejsza lepkość ścian naczyń krwionośnych, co zapobiega przywieraniu do nich krążących w krwioobiegu komórek nowotworowych. Komórka, która przyczepi się do ściany, może następnie przeniknąć przez nią i utworzyć nowy guz.

Większość chorych umierających z powodu nowotworu ginie z powodu przerzutów. Stosowane obecnie leki onkologiczne jedynie niszczą komórki nowotworowe. ANP może się okazać przedstawicielem nowej klasy pozwalającej zapobiegać przerzutom, a podany przed operacją usunięcia guza – także ograniczyć związany z nią „rozsiew” patologicznych komórek.

Jak zaznacza Nojiri, ANP działa na naczynia krwionośne, a nie na komórki nowotworowe, zatem może być stosowany w każdym rodzaju nowotworu. Prawdopodobnie obecność naturalnego ANP zapobiega tworzeniu się wtórnych guzów nowotworowych w sercu – są one bardzo rzadkie.

Chcąc wprowadzić peptyd do onkologii, naukowiec współpracuje z japońską firmą Shionogi.(PAP)

pmw/ mrt/