Sepsa (inaczej posocznica) dawniej była utożsamiana z obecnością bakterii we krwi. Obecnie jest definiowana jako specyficzna reakcja organizmu na zakażenie - zespół ogólnoustrojowej reakcji zapalnej (SIRS).

Chaotyczna reakcja układu odpornościowego zamiast chronić, szkodzi organizmowi. Uogólniony odczyn zapalny, nieszczelne naczynia krwionośne i nieprawidłowa krzepliwość krwi doprowadzają do uszkodzenia narządów wewnętrznych. Sepsa to jedna z głównych przyczyn zgonów we współczesnym świecie.

Amerykański zespół pod kierunkiem dr Andrianiego C. Patery prowadził badania na próbkach krwi pobranych od pacjentów z zagrażającymi życiu infekcjami. Naukowcy porównywali zdolność do zwalczania bakterii w przypadku białych krwinek tych osób - oraz białych krwinek pochodzących od innych osób w stanie krytycznym, które jednak nie były zakażone.

Okazało się, że białe krwinki pacjentów z sepsą znacznie gorzej sobie radzą z bakteriami. Kluczowe znaczenie miały cząsteczki znane jako PD-1 oraz PD

-L1, które hamują działanie leukocytów.

Dalsze prace wykazały, że stosując przeciwciała blokujące cząsteczki PD-1 i PD-L1 można przywrócić białym krwinkom zdolność do niszczenia bakterii.

Autorzy mają nadzieję, że dzięki ich pracom uda się lepiej zrozumieć często występującą u pacjentów z sepsą niezdolność do skutecznego zwalczania zagrażających im mikroorganizmów i powstaną nowe terapie, oparte na stymulacji różnych elementów układu odpornościowego. Leki działające na PD-1 i PD-L1 budzą też duże nadzieje, jeśli chodzi o leczenie nowotworów.(PAP)

pmw/ zan/