„Osoby otyłe często postrzegają smaki w mniej intensywny sposób, przez co mają zwiększone pragnienie jedzenia rzeczy słodkich i wysokoenergetycznych” – mówi dr Mojca Jensterle Sever z Uniwersyteckiego Centrum Medycznego w Lublanie w Słowenii.

Dlatego ona i jej współpracownicy przeprowadzili badanie sprawdzające, czy popularny w ostatnim czasie lek stosowany w terapii otyłości - semaglutyd - może wpływać na percepcję smaku. Lek ten analogiem ludzkiego glukagonopodobnego peptydu-1 (GLP-1) i w naturze łączy się do receptora GLP-1.

„Zainspirowały nas wstępne badania na zwierzętach, które wykazały, że centralne podawanie leków opartych na GLP-1 wpływa na niechęć do słodyczy” – wyjaśniła naukowczyni.

Badacze przydzielili więc losowo próbę 30 kobiet ze średnim BMI 36,4 do grupy otrzymującej semaglutyd w dawce 1 mg lub placebo. Przez 16 tygodni mierzyli wrażliwość smakową uczestniczek za pomocą pasków zawierających cztery podstawowe smaki w różnym stężeniu. Wykorzystali też funkcjonalny rezonans magnetyczny do pomiaru reakcji ich mózgów na słodki roztwór przed i po zjedzeniu standardowego posiłku, a na koniec przeprowadzili biopsję języków, aby ocenić ekspresję mRNA uczestniczek w tkance tego narządu.

Okazało się, że kobiety w grupy leczonej semaglutydem doświadczyły znaczących zmian w percepcji smaku, ekspresji genów kubków smakowych i aktywności mózgu w odpowiedzi na bodźce o słodkim smaku. Głównym odkryciem było zaś to, że znacząco zwiększyła się ich wrażliwość na słodycz.

Jak podkreślają autorzy, większa wrażliwość na smak słodki oznacza, że osoby szybciej na niego reagują, a więc czują się usatysfakcjonowane po zjedzeniu mniejszych ilości cukru. To zaś przekłada się na redukcję całkowitego spożycia kalorii i - z czasem - utraty wagi.

Cztery geny (EYA, PRMT8, CRLF1 i CYP1B1), które wykazywały najbardziej zróżnicowaną ekspresję mRNA we wszystkich testach objętych analizą, są - co dowiedziono już wcześniej - powiązane z naszymi szlakami smakowymi, plastycznością nerwową i odnową kubków smakowych w języku.

Badanie ujawniło także nowe informacje na temat reakcji mózgu na receptor GLP-1, szczególnie w zakręcie kątowym, czyli części mózgowia wpływającej na przetwarzanie języka i liczb, pamięć oraz rozumowanie.

Naukowcy uważają, że jest to bardzo istotne odkrycie, ponieważ pokazuje, że receptor GLP-1 (szczególnie w niektórych obszarach mózgu) ma ogromny wpływ na to, jak postrzegamy nagrody związane ze smakiem. Zrozumienie, jak działa ten mechanizm, może pomóc w zmianie preferencji smakowych u osób z otyłością i być użyteczne w leczeniu tej choroby.

„Opinia publiczna na pewno będzie zainteresowana poznaniem potencjalnych nowych skutków tego popularnego leku, szeroko stosowanego w leczeniu cukrzycy i otyłości” – uważa autorka badania. Dodaje jednak, że wyniki badania są na razie bardzo wczesne, a „postrzeganie smaku może się znacznie różnić w zależności od osoby, co ogranicza możliwość uogólnienia tych wyników”.(PAP)

Katarzyna Czechowicz

kap/ bar/